Archiwum kategorii: aktualności

Hortensja piłkowana – efektowny krzew z Dalekiego Wschodu

Jako piękne tło dla niższych rabat (z uwagi na bujne ulistnienie) możemy wybrać spośród różnych gatunków hortensji. Jedną z nich jest hortensja piłkowana (Hydrangea serrata). Jej początkowo ciemnozielone, zaś jesienią przebarwiające się liście, a przede wszystkim efektowne kwiaty sprawiają, że krzew ten będzie gustowną dekoracją każdego ogrodu.Hortensja piłkowana jest nieco mniejsza od innych gatunków i dorasta do 1,5 metra wysokości i ok. 60 cm średnicy. Gałązki porastają lancetowate liście o piłkowanych brzegach przybierające różne odcienie zieleni. W zależności od odmiany liście przebarwiają się jesienią na kolor czerwony, bordowy lub złoty. Największym atutem tej rośliny są kwiatostany złożone z niewielkich ozdobnych kwiatów.

W okresie letnim szczyty pędów stopniowo przyozdabiają się dużymi (8-10 cm średnicy), spłaszczonymi kwiatostanami, w których występują dwa rodzaje kwiatów: płodne oraz otaczające je płonne – to dzięki nim właśnie hortensja ta wyróżnia się na tle swoich rodzajowych koleżanek. Barwa kwiatów jest zmienna, od ciemnoczerwonych, przez różowe, fioletowe do niebieskich, a uzależniona jest od trzech czynników: pH gleby i zawartości pierwiastka glinu w glebie i predyspozycji fizjologicznej danej odmiany do mniej lub bardziej spektakularnej zamiany koloru kwiatów. I tak, aby cieszyć się niebieskimi kwiatami hortensji piłkowanej, gleba powinna być odpowiednio kwaśna (5,6 – 6,5 pH) o dużej zawartości glinu; kwiaty ciemnoróżowe otrzymamy w tym samym pH gleby, ale ubogiej w glin. Jasnofioletowe i jasnoróżowe kwiaty ukażą się na hortensji, jeśli pH gleby zbliży się ku obojętnemu przy jednoczesnym zachowaniu opisanych wyżej proporcji glinu w glebie. Częstym widokiem jest występowanie na jednym krzewie różnych kolorów kwiatów – związane jest to z nierównomiernymi warunkami glebowymi w obrębie korzeni. Hortensje o białych kwiatach nigdy nie zmienią zabarwienia. Kwitnienie przypada na okres od czerwca, aż do późnej jesieni.

Uprawa hortensji piłkowanej przede wszystkim wymaga zapewnienia jej odpowiedniej gleby, która powinna być żyzna, dość wilgotna, o lekko kwaśnym (5,6-6,5 pH) lub obojętnym (6,6-7,2 pH) odczynie. Stanowisko u większości odmian powinno być półcieniste, choć niektóre odmiany poradzą sobie również na stanowisku nasłonecznionym jeśli zapewnimy odpowiednie nawodnienie korzeni. Ze względu na bujne ulistnienie i obfite kwitnienie krzew ten wyjątkowo mocno odczuwa brak wody – szczególnie podczas kwitnienia. W związku z tym, należy hortensję piłkowaną regularnie podlewać oraz dobrze jest ograniczyć parowanie wody z podłoża poprzez ściółkowanie korą.

Większość odmian hortensji piłkowanej zalicza się do strefy mrozoodporności roślin 6A, roślina jest więc dość odporna na niskie temperatury, niemniej nie zaleca się sadzenia jej na obszarach charakteryzujących się najostrzejszym klimatem w Polsce. Najlepiej wybrać stanowisko możliwie osłonięte i ciepłe. Zaleca się też, żeby roślinę zabezpieczyć na zimę parawanem z agrowłókniny i kopczykiem z drobnej kory – podobnie jak u spokrewnionej z nią hortensji ogrodowej, pąki kwiatowe zawiązywane są na ubiegłorocznych pędach, dlatego w przypadku przemarznięcia pędów krzew może w ogóle nie zakwitnąć w najbliższym sezonie wegetacyjnym.

Zespół Kater

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

 
 

Jukka karolińska – śródziemnomorski akcent w ogrodzie

Dla osób lubiących akcenty egzotyczne w ogrodzie, a równocześnie szukających roślin niezbyt wymagających, ciekawą propozycją może być jukka karolińska (Yucca filamentosa), zachwycająca okazałymi kwiatostanami i ozdobnymi liśćmi. Roślina ta również nazywana jest kręplą lub szpilecznicą karolińską.

Ten gatunek juki ma głęboki system korzeniowy i w odróżnieniu od gatunków hodowanych w domu nie posiada pnia. Szarozielone, sztywne, szablaste, skórzaste liście wyrastające z krótkiej łodygi układają się spiralnie tworząc efektowną kępę w kształcie rozety. Kępy liści dorastają do 100 cm i są zimozielone, zakończenia starszych liści najczęściej są nitkowato postrzępione.

Po 2-3 latach, na przełomie lipca i sierpnia ze środka rozety wyrastają okazałe pędy kwiatostanowe. Kwiatostan jest duży i efektowny, na odpowiednim stanowisku dorasta nawet do 2 m wysokości, jest mocno rozgałęziony z licznymi dużymi, dzwonkowatymi, zwieszonymi, kremowymi kwiatami, które delikatnie i przyjemnie pachną. Po kwitnieniu kępa mateczna zamiera, a na jej miejsce pojawiają się liczne, gęsto rosnące rośliny potomne, które zakwitną w kolejnych latach.

Szpilecznica karolińska w naturze występuje na terenach suchych i nasłonecznionych, a więc należy ją posadzić w miejscu wystawionym na wzmożone oddziaływanie słońca, w glebie niezbyt żyznej, lekkiej, przepuszczalnej, i stosunkowo suchej, o obojętnym lub zasadowym odczynie pH (najlepiej wapiennej). Jukka toleruje długie okresy suszy, nie toleruje zaś miejsc podmokłych, czy wilgotnych. Kluczowa dla powodzenia uprawy jest niska wilgotność podłoża, która jest szczególnie istotna w okresie przezimowania roślin (w miejscach słabo odwodnionych rośliny w tym okresie gniją). Warto więc sadzić ją na skalniakach lub podwyższonych rabatach. Jukka karolińska mimo swojego egzotycznego pochodzenia dobrze znosi niskie temperatury (strefa mrozoodporności 5).

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku:
https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/4605218132835484/

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

Zespół Kater

Brunera wielkolistna zwana również niezapominajką kaukaską

Dobór bylin to ważna część projektowania bądź użytkowania niemal każdego ogrodu. Warto przy ich wyborze zwracać nie tylko uwagę na kwiaty, ale i ozdobne liście. Ciekawą propozycją jest brunera wielkolistna (Brunnera macrophylla), która ładnie kwitnie, ale jej znacznie większym atutem są przepiękne liście.

Jest to bylina wieloletnia pokroju kępiastego, dorastająca do ok. 40 cm wysokości oraz 60 cm szerokości. Jej sercowate liście są duże i bardzo dekoracyjne, osiągają one długość do 25 cm. W zależności od odmiany różnią się one kolorami i wzorami, mogą być: zielone, srebrzyste czy białe, często są dwukolorowe, a na spodniej stronie są pokryte meszkiem.

Zebrane w baldachy kwiaty brunery wielkolistnej są drobne niebieskie lub białe i z uwagi na ich podobieństwo do niezapominajek roślinę tę nazywa się często niezapominajką kaukaską. Kwitnie w kwietniu i maju, czasami jeszcze w czerwcu. Po okresie kwitnienia warto ściąć pędy kwiatostanowe.

Najefektowniej brunera rozwija się na stanowiskach półcienistych, bo na słońcu brzegi jej liści brązowieją, zaś w głębokim cieniu liście słabo się wybarwiają i kwitnienie jest mniej obfite. Wymaga podlewania – szczególnie podczas suchego i upalnego lata. Jest byliną dość odporną na szkodniki i choroby. Brunnera wielkolistna do właściwego rozwoju potrzebuje żyznej, próchniczej i wilgotnej gleby. Gdy podłoże jest za suche jej liście schną i zamierają. Jednakże zbyt wilgotne podłoże, prowadzi zazwyczaj do gnicia korzeni, szczególnie zimą.

Uważa się ją za gatunek w pełni mrozoodporny (strefa mrozoodporności 3), jednakże niektóre jej odmiany mogą przemarznąć. Dlatego też warto zostawić na zimę zasychające liście, żeby stworzyć naturalną ochronę przed mrozem, a ściąć je wiosną.

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku: https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/4395383373818962

Zespół Kater

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

Złotlin japoński – mnogość puszystych kwiatów

Wśród niezliczonej liczby przepięknych krzewów ozdobnych, którymi możemy ozdobić ogród, z pewnością warto przyjrzeć się bliżej zjawiskowemu złotlinowi japońskiemu ‘Pleniflora’ (kerria japonica ‘Pleniflora’).

Jest gęstym, efektownym przez cały rok krzewem liściastym z początkowo sztywno wyprostowanymi, następnie zaś rózgowato przewisającymi pędami. Rozrasta się powoli poprzez liczne odrosty korzeniowe. Osiąga 1,5 – 2 m wysokości i podobną szerokość.

Największą ozdobą złotlinu są pełne, pomponowate, żółte kwiaty, o średnicy 3 – 5 cm, które zaczarują nas w porze wiosennej (w kwietniu i maju). W szczycie pory kwitnienia pędy wręcz uginają się od ich wielkiej ilości. Roślina może powtórzyć kwitnienie wczesną jesienią, jeśli po kwitnieniu dokonamy odpowiedniego cięcia. W ciągu sezonu krzew rozświetla ogród intensywną zielenią swoich liści o ciekawym, jajowatym kształcie z charakterystycznym, długim czubkiem. Zanim opadną z krzewu wybarwiają się ładnie na żółto. Zimą ozdobą krzewu są niecodzienne, błyszczące, gładkie, zielone pędy.

Złotlin toleruje różne typy gleb poza suchymi, jałowymi i podmokłymi, optymalne dla niego podłoże będzie żyzne (próchnicze), przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne. Znosi stanowisko półcieniste, ale najintensywniej rozwija się na stanowiskach słonecznych. Istotne jest, żeby był posadzony w  zacisznym, osłoniętym od wiatrów miejscu. Jest wrażliwy na długotrwałe susze, należy więc pamiętać o podlewaniu podczas długo utrzymującej się bezdeszczowej aury. Wymaga cyklicznego przycinania, które umożliwi jego rokroczne kwitnienie i zwarty pokrój krzewu.

Nadaje się do sadzenia w strefach mrozoodporności od 6A wzwyż. Krzew nie jest jednak w stu procentach wytrzymały na niskie temperatury i w trakcie surowych zim może przemarznąć, ale szybko się po tym regeneruje, wytwarzając nowe pędy. W ogrodach zlokalizowanych w chłodniejszej strefie klimatycznej warto posadzić go na osłoniętej, ciepłej rabacie, przy płocie bądź ścianie.

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku: https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/4315999121757388

Zespół Kater

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

 

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku: https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/4315999121757388/

Zespół Kater

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

Wrzosiec krwisty – klejnot wiosennego ogrodu

Wrzosowate zazwyczaj kojarzą się z jesienią, tymczasem przedstawiciele tej rodziny kwitną również na przedwiośniu.

Wrzosiec krwisty (erica carnea L.) to zimozielona i bardzo ozdobna krzewinka znajdująca zastosowanie w najróżniejszych kompozycjach – zarówno ogrodowych, jak i tarasowych czy balkonowych. Zależnie od odmiany, może dorastać od 15 do 50 cm szerokości oraz nieco niższej wysokości, tworząc tym samym poduchowatą formę.

Liście przypominające igiełki mogą być zielone lub wybarwione na żółtawy/rudawy kolor (np. u odm. ‘Foxhollow’ lub ‘Whisky’). Podczas kwitnienia giną pod gęsto wyrastającymi, dzbanuszkowatymi kwiatostanami. Kolor kwiatów można dobrać z dość szerokiej palety barw – od białego, przez odcienie różu, na biskupim zakończywszy. Roślina jest bardzo miododajna.

Wymagania uprawowe nie są skomplikowane – do prawidłowego wzrostu wrzosiec krwisty potrzebuje gleby kwaśnej tj. poniżej 5,5 pH i najlepiej pełnego słońca oraz umiarkowanie wilgotnej gleby. W półcieniu również sobie poradzi, ale brak słońca może odbić się nieco na obfitości kwitnienia.

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku: https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/4118503308173638

Zespół Kater

W ramach serii „Kater poleca” prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia w Państwa ogrodach.

zbliżenie na gęsty kwitnący krzew jaśminu nagokwiatowego

Jaśmin nagokwiatowy – fontanna żółtych kwiatów

Być może po naszym ostatnim artykule wielu z Czytelników pomyślało, że mahonia pośrednia jest pewnym „wybrykiem natury” pod względem czasu kwitnienia. Tymczasem nie jest to jedyna roślina, która zdobi ogród, gdy wokół panuje zima.

W kolejnej odsłonie naszej serii prezentujemy jaśmin nagokwiatowy (jasminum nudiflorum Lindl.). Jest to atrakcyjny, bardzo rozłożysty krzew dorastający do 1,5 m wysokości i nawet 3 m szerokości. Jego długie, cienkie i malowniczo przewisające, oliwkowozielone pędy można przymocować do pergoli, trejaży, kolumn czy ogrodzeń, formując ten niecodzienny krzew na „pnącze”.

W sezonie wegetacyjnym jaśmin przyciąga naszą uwagę uformowanymi po kwitnieniu, błyszczącymi, ciemnozielonymi, trójlistkowymi liśćmi, natomiast zimą zachwyca efektownym kwitnieniem – roślina wygląda wtedy niczym fontanna żółtych kwiatów. Pojedyncze kwiaty pojawiają się na bezlistnym krzewie już w październiku/listopadzie, lecz okres najobfitszego kwitnienia następuje zazwyczaj pomiędzy styczniem a marcem, kończy się zaś w kwietniu. Coroczne obcinanie pędów (mniej więcej o połowę ich długości) gwarantuje bujniejsze kwitnienie tej wysoce ozdobnej rośliny.

Jest krzewem dość wymagającym pod względem warunków uprawy, ale gdy znajdziemy dla niego idealne miejsce staje się praktycznie bezobsługowy. Najlepiej będzie się czuł na stanowisku słonecznym lub tylko nieznacznie ocienionym (np. pod południową ścianą budynku). Ze względu na to, że jest wrażliwy na mrozy i podmuchy zimnych wiatrów, potrzebuje zacisznego oraz osłoniętego miejsca w strefie mrozoodporności 7a. Młode okazy dobrze jest kopczykować na zimę. Jaśmin wymaga gleb żyznych i przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o pH obojętnym lub zasadowym odczynie (tj. nie niższym, niż 7 pH).

Tutaj można pobrać prezentację do wydruku: https://www.facebook.com/katermarciniak/photos/a.3916663391690965/3957725737584730/

Zespół Kater

W ramach serii "Kater poleca" prezentujemy zróżnicowane i efektowne rośliny do posadzenia
w Państwa ogrodach.

P.S. Zdjęcia powstały na terenie Ogrodu Dendrologicznego Uniwersytetu Przyrodniczego
w Poznaniu  http://www1.up.poznan.pl/ogrod/ dzięki uprzejmości i za zgodą właściciela.

pojedynczy kwiat jaśminu nagokwiatowego
pojedynczy kwiat jaśminu nagokwiatowego
obficie kwitnący krzew jaśminu nagokwiatowego inne ujęcie
obsypany kwiatami krzew jaśminu nagokwiatowego